Iquitos – La Selva – De Jungleee!!

Lieve lezers, na een anderhalf weekje er tussen uit te zijn kwam ik maandagochtend, uitgeput, aan in Ayacucho.

Mijn reis begon op vrijdag 4 november. Toen vertrok ik naar Lima, met mijn backpack vol met overlevingsmiddelen en medicijnen, en enkele kleren. In volle verwachting terug naar de plek waar mijn Peruaans avontuur begon. Gelukkig was ik toen ik zaterdagochtend aankwam in Casa Marfil, de hostal waar de andere chicas verblijven (uitgezonderd de zatte jongens die mij stonden op te wachten en een taxichauffeur die best wel eng was). Aangekomen in Lima en beetje gesetteld was mijn eerste plan shoppen!!! Flore zag dit ook zitten dus  hebben we een namiddag geshopt. Het was echt zalig en moest me echt inhouden! Maar mijn garderobe is aangevuld! ’s Avonds kwam Marjan terug van haar reisje met haar ouders, een zeer aangenaam weerzien en we gingen er dan ook lekker op eten in een keisjiek Italiaans restaurant. Zondag ging ik wederom shoppen en kropen we op tijd in bed want om 5 uur in de ochtend moesten we vertrekken naar de luchthaven om naar de Selva te gaan! Hieronder een weekverslag!

Maandag 7 november

Met nog half slapende ogen kwamen we aan op de luchthaven van Lima, na een lekkere Starbucks waren we klaar voor een geweldige vlucht over de Andes en de jungle. Aangekomen in Iquitos overviel de warmte ons onmiddellijk! Een heel andere warmte als in Ayacucho, veel zwoeler en veel vochtiger. Onze taxi bracht ons naar onze hostal waar we werden verrast door wel een prachtig uitzicht over de Amazone met een ‘dijkje’. De stad Iquitos op zich is wel echt de lelijkste stad die ik ooit heb gezien. Het vuil ligt gewoon op straat, er zijn geen vuilbakken, geen charme. Deze dag stond nog niet veel op de planning dus hebben we ons laten adviseren door de mensen van de hostal. We besloten om de markt van Belen te bezoeken en om naar Quistococha te gaan.

Belen is een wijk (die als zoveel andere huizen) op palen is gebouwd. Dit omdat wanneer het regenseizoen (vanaf december) start het water een aantal meter stijgt. Dit heeft tot gevolg dat een aantal huizen vlotten worden en de bewoners zich enkel kunnen verplaatsen met een bootje. Toen wij er waren was alles nog droog dus boten waren niet nodig. We bezochten hier de markt van Belen, die voor de andere chicas nogal vuil aandeed. Voor mij was dit ook, maar ben de markt van Ayacucho ook al gewend dus het was een minder grote shock J. Hier konden we een aantal soeveniertjes kopen. Daarna gingen we met de mototaxi (dit is een karretje met een moto vanvoor aangemàaakt (anders dan in Ayacucho)) naar Quistococha. We hadden geen andere keuze dan de mototaxi aangezien dit praktisch het enige vervoersmiddel is, er rijden amper auto’s in Iquitos. Quistococha is een dierentuin waar (zo wordt gezegd,weet niet of het waar is) dieren worden opgevangen die ziek zijn, om ze daarna terug vrij te laten. Voor mij was het niet zo een leuke ervaring want alle dieren zaten alleen in een kooi en leken zeer gestresseerd. Het toppunt van ons bezoek was dan ook een fotoshoot met een boa constricto (is een slang). Ik heb hem echt vastgehouden! Heel bijzonder gevoel, gelukkig was het maar een klein slangetje!!

We sloten de dag af met een lekker etentje dat als aperitief bestond uit aligatornuggets! Zeer lekker, lijkt een beetje op kip!

Dinsdag 8 november

In de voormiddag zijn we naar een reservaat in de jungle gegaan waar we een rondleiding hebben gekregen en ook medicinale planten hebben bestudeerd. Sommige planten hebben een heel grappige functie. Zo is er een plant die zowel tegen de diarree is als tegen verstopping... leg dat maar eens uit?! Ook is er een plant die als anticonceptiemiddel kan worden gebruikt, al denk ik dat die niet echt werkt aangezien ook de families in Iquitos groot zijn... .

In de namiddag gingen we eerst naar de Bora’s. Dit is een indianenstam in Iquitos, ik heb aan dit bezoek niet veel goede herinneringen want ze lieten alleen een dansje zien en daarna werden we volgehangen met sieraden die we bijna gedwongen moesten kopen (en tegen een veel te hoge prijs!). Na dit bezoek gingen we met een houten bootje naar een vlinderboerderij. Hier hebben we enkele mooie vlinders gespot en ook enkele mooie dieren, onder andere de luiaard! Die zoals jullie zullen merken verder in mijn blog, een goede vriend van ons is geworden!! Daarna was het tijd om terug te keren naar onze hostal, immers, de komende dagen stond er een zeer zwaar programma om ons te wachten!

Woensdag 9 november

Om 5 uur ’s ochtends ging de wekker, we maakten ons allemaal klaar om de mototaxi te nemen naar de haven van Bellavista, een klein half uurtje reizen. Daar werden we opgewacht door Leocho. Dit is een schoonbroer van een Belg, waarvan ik via een vriendin uit Ayacucho het adres heb gekregen. Met hem en zijn gezin gingen we twee dagen samenleven. Na een bootreis van een kleine drie uur kwamen we aan in zijn huisje. Leocho woont hier altijd, maar zijn vrouw en zijn kinderen wonen voor de meerderheid in Iquitos. Het huisje was heel charmant, helemaal uit hout en met twee slaapkamers. Hij en zijn familie hebben hun slaapkamers voor ons opgeofferd, keilief! De eerste activiteit die op de planning stond was een wandeling door de jungle. Hier hebben we een aantal insecten gespot, een ananasplantage bezocht en een aantal speciale bomen gespot. Zo was er een boom die ‘uña de gato’ (nagel van een kat) noemt. Dit omdat deze doorntjes heeft die de vorm heeft van een nagel van een kat. Wanneer een tak van de boom in twee wordt gehakt kun je er water van drinken. Heel lekker en verfrissend! Tot slot zijn we naar een plaats geweest waar wanneer het regenseizoen is, alle dieren samenkomen om te drinken, jammer genoeg waren er geen dieren! ’s Avonds kregen we lekker eten! Spaghetti met rijst en... jawel... aap.. We hadden ech weinig keuze want weigeren is onbeleefd en uiteindelijk viel het vlees nog goed mee. Daarna heeft Leocho nog een aantal jungleverhalen verteld en zijn we samen, vergezeld met een aantal insecten (onder andere kakkerlakken) om 20uur gaan slapen. In de jungle gaan ze altijd zo vroeg slapen omdat het dan donker is.

Donderdag 10 november

Om 7 uur stond iedereen paraat voor een nieuwe, spannende dag. We werden verrast door een heerlijk ontbijt: vis met gebakken banaan. Heerlijk!! We hadden genoeg energie bijeengesprokkeld om te gaan vissen. Iedereen in tenue stapten we in het bootje van Leocho om onze viswedstrijd te beginnen (wie de meeste vissen kon vangen werd getrakteerd op een cocktail!). Bij de eerste stopplaats hadden we al weinig succes, de tweede ook, de derde ook... Jammer maar helaas, als lunch stond er geen vis op het menu. Toch was het een leuke, soms wat saaie, ervaring want ik had het nog nooit gedaan! Terug van onze mindersuccesvolle vispoging gingen een aantal chicas naar een fabriek waar ze een alcoholisch drankje maken, ik had meer zin om te rusten dus bleef ik lekker in het huisje in de hangmat! ’s Middags werden we wederom verrast door een lekker kippensoepeke, ik was helemaal blij! Mijn lievelingssoep, maar wel van de kip die ’s morgens bij het ontbijt nog levens langs mij zat! Goed gevuld door de soep vertrokken we terug richting Iquitos, getrakteerd op een prachtige hemel kwamen we juist op tijd aan in de hostal, want daarna begon het hevig te kletteren!

Vrijdag 11 november

Voor vrijdag en zaterdag hadden we via de hostal een andere excursie geregeld. We zouden verblijven in een lodge waar de groepen van JOKER ook altijd naartoe gaan, een betere referentie konden we dus niet hebben!

Om 5 uur ’s morgens werden we opgewacht door de taxi, die ons na een dik anderhalf uur rijden afzette in de haven van Nauta. Dit is een andere junglestad. Hier namen we met nog een Canadees en twee Amerikanen, zoals gewoonlijk, een boot naar onze eindbestemming. Op de boot kregen we een lekker onbijtje en konden we nog lekker uitrusten want het was een zeer lange tocht (om en bij de 4-5 uur). Aangekomen in de lodge werden we allemaal verrast!! Het was echt prachtig. De jungle hier was ook helemaal anders dan de jungle bij Leocho. Het was precies dichter begroeit en ook echter... Helemaal de max! We werden verrast door een heerlijke lunch. Een typisch gerecht van de jungle (Tamale). Het is rijst dat ingewikkeld is in een heel groot blad, binnen de rijst zit kip, ei, lekkere kruiden, gewoon heel lekker! Met ons buikje vol gingen we op een nieuw jungleavontuur! Volgesmeerd met DEET, want dit was aan te raden vertrokken we. Op de weg hebben we wederom van een uña de gato gedronken, hebben we een mini-pad gezien, enkele mooie bomen en... een aapje! Heel hoog in de boom! Echt heel sjiek. Bovendien hebben we ook urine van een jaguar geroken die blijkbaar maar op dezelfde plek amper 20 minuten eerder aanwezig was!! Het is bovendien ook echt geweldig hoeveel de gids kon zien en ruiken en horen, het is een extra instinct van de mensen van de jungle denk ik! Volgestoken door de muggen kwamen we terug aan in de lodge waar we ons mochten installeren in onze kamer. Daarna gingen we nog eens een poging doen tot vissen, alle chicas, behalve ik en Tine hebben iets gevangen!! Ookal zwommen er wel 200 vissen, echt heel vreemd! Daarna kregen we als avondeten een lekker viske (ook de geviste vis) met rijst en heerlijke saus! Helemaal klaar voor het grootste avontuur van mijn leven: in een bootje op de rivier gaan vissen achter kaaimannen, met onweer dat heeel dichtbij nadert. Helemaal onvoorbereid, zonder regenjas dus, stapten de zes chicas met nog drie andere chicos en de gids in het bootje. Toch met een beetje schrik maar even nieuwgierig! Het eerste uur vonden we niet veel, enkele vogels, dat was het. Tot plots de gids aan de schipper vroeg om de boot stil te leggen, hij had ‘iets’ gezien. We naderden een boom en hij wees dat iets aan, maar wij zagen nog niets. Tot we ineens iets wits zagen! Het was een boom-BOA, een slang dus! De gids kroop gewoon in de boom, hakte die af, de boom valt halfop de boot en de gids heeft de slang! Eén van de jongens durfde het aan om de slang vast te houden en ik heb hem geaaid! Echt heel spannend! Daarna naderde het onweer en een van de Amerikaanse jongens was zo lief om Marjan, Flore en mij zijn regenjas te lenen, dus zaten we supergezellig samen onder een regenjas, op zoek naar een kaaiman, ideaal om ook een beetje de schrik te demmen. We bleven zoeken en zoeken maar vonden geen kaaiman. Op een gegeven moment reden we een smal riviertje in waar (onzichtbaar) een boom was ongevallen, het  bootje botste er tegen en... jawel, de gids viel in het water, hij stond dan ook op het tipje van de boot zodat hij zeker alles kon zien! Echt geweldig grappig, het was blijkbaar zijn eerste keer in heel zijn carrière! Jammer genoeg hebben we geen kaaiman gespot. Toen we aankwamen in de lodge heeft hij nog een kaaiman van drie meter gevonden maar hij kon er niet aan. De arme gids heeft nog heel de nacht liggen zoeken omdat hij normaal altijd een kaaiman vindt... . Aangekomen in onze kamer ging ik naar de wc waar ik een blije ontmoeting had met een kikker in de wc... Yepyep, the wild life!!

Zaterdag 11 november

In de vroege ochtend werden we gewekt door het gebonk van de wekker in de lodge, een soort van uitgeholde boomstammen waarop geklopt wordt, het geluid zou ge vanaf 5km horen, al heb ik hier mijn twijfels over, ... . Voor het ontbijt gingen we in het bootje dieren spotten! We zagen een aantal mooie arenden en andere vogels tot ineens de gids weer beveelde aan de schipper om te stoppen, hij had iets gezien en wees het aan in een boom, wij zagen natuurlijk niets. Hij besloot om aan land te gaan dus wij volgden. Hij kroop in de boom als een echte aap, misschien wel 40m hoog zonder enige beveiliging. En kwam ineens terug met een LUIAARD! Wij waren zo onder de indruk! We mochten lekker fotoshooten met het geweldige beest, iedereen was superblij! Echt een heel lief dier! De gids voelde zich zeer schuldig omdat hij geen kaaiman had gevonden maar dit compenseerde alles! Onze dag kon niet meer stuk! Daarna hebben we uit de boot nog een aapje gespot en daarna gingen we op piraña’s vangen! Dit zijn wel redelijk gevaarlijke vissen want hebben hele scherpe tandjes en laten u niet direct lost, maar dit maakte het juist spannend! Deze vissen zouden moeilijker zijn om te vangen omdat ze redelijk snel zijn, maar ik had, geloof het of niet, als eerste prijs! Een keisjieke piraña! Supertrots, daarna ving ik zelfs een vegetarische! De andere chica’s hadden er ook gevangen en supertrots gingen we terug naar de lodge om te genieten van een heerlijk ontbijt. Daarna pakten we onze koffer om te beginnen aan een zeer lange boottocht. Als eerste gingen we naar het dorp van de gids. We bezochten het schooltje, konden artesanale dingen kopen en gingen op bezoek bij zijn familie, hij leeft met zes kinderen en zijn vrouw in een echt klein huisje! Echt onder de indruk! Ook is hij aan het zoeken naar vrijwilligers om in de school te komen werken als leerkracht, maar hiervoor heeft hij een NGO nodig. Echt heel sjiek, jammer dat ik hem hierbij niet kan helpen. Daarna gingen we naar een lagune met waterlelies, heel mooi en rustig, behalve dat ik met mijn schoen in het moeras ben gevallen en hierbij de gids, die kleiner is als mij(!) mee in het moeras heb getrokken, haha. Tot slot stond dolfijnen spotten op het programma. Tussendoor kregen we een lekkere lunch op de boot. Aanvankelijk was het niet zo eenvoudig om de dolfijnen te vinden, dus ging de gids gewoon op het dak van de boot zitten! En ineens zag hij weer uit het niets een dolfijn, een roze, we hebben hem even gezien maar hij was alleen dus moeilijk om te volgen. Daarna hebben we wel nog een groep grijze dolfijnen gezien die ons op een showke hebben getrakteerd, een hele mooie afsluiter! Aangekomen aan de haven (na 7uur op de boot zitten) ben ik nog lekker uitgegleden op een gladde helling (tot groot vertier van de gids en de chica’s) en gingen we daarna naar huis.

Deze twee laatste dagen waren voor mij echt de beste van heel de reis, we hebben veel gezien, veel meegemaakt, veel adrenaline gevoeld en we hadden echt een fantastisch gids, hij heeft mijn hart gestolen! Toch ben ik ook blij dat ik bij de familie heb verbleven omdat ik zo toch twee contrasten kon zien. De familie moet echt overleven in de jungle en jaagt daarom ook op de dieren. Dit terwijl de lodge waar wij verbleven ook een soort onderzoekscentrum is dat voor het behoud van de jungle is. De lodge en het centrum worden bovendien ook gesponsord door Discovery Channel en alle reportages die zij maken over de Amazone worden in de jungle waar wij waren gemaakt, begeleidt door onze gids! Een leuk weetje: de mensen van Discovery Channel kwamen de dag dat wij vertrokken juist aan in de lodge, we zijn hen dus jammer genoeg niet tegengekomen L.

Na een goede vlucht kwamen we zondag aan in Lima, ’s avonds vertrok ik naar Ayacucho. Ik was wel blij, eindelijk terug naar mijn ‘thuis’ en naar Mama Alice, want Ayacucho heeft mijn hart gestolen! Bovendien werd ik blij verrast door een megagroot postpakket van de mama, dankuwel mama, ik ben er echt heel blij mee en heb ook al gedeeld, lief he!

Dikke kusjes en tot heel snel
Carola